کد مطلب:35062 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:23

گنجینه پرسمان » اعتقادات

مسئله عصمت اهل بيت چگونه از آية «اِنّما يُريدُ اللهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ اَهلَ الْبَيْتِ وَ يُطَّهِرَكُمْ تَطهيراً» استفاده مي شود؟

به نظر مي رسد كه «رجس» درآيه فوق به خاطر مطلق بودن، معني وسيع و گسترده‎اي دارد و هرگونه گناه و شرك و بخل و حسد و آلودگيهاي ظاهري و باطني و حالات و اخلاق نفرت انگير را شامل مي شود و در واقع اهلبيت پيامبر(ص) از همه اين امور به اراده پروردگار پاك بوده‎اند، بدون شك اين آيه مسأله عصمت را در شخص پيامبر(ص) و خاندانش ثابت مي كند، زيرا اراده خداوند تخلف ناپذير است، وقتي او اراده كرده ، پليدي را از اين خاندان دور كند، مفهومش«تضمين عصمت» آنها است، زيرا مسلماً شرك و گناه در هر شكل و هر صورت از واضحترين مصاديق رجس و پليدي است و نفي رجس و پليدي به طور مطلق مسلماً شامل گناهان مي‎شود.



آيا اين اراده، ارادة تشريعي است يا تكويني؟ و به تعبير ديگر آيا خداوند فرمان داده اهل بيت گرد گناه و پليديها نگردند، يا اينكه پاكي را در وجود آنها ايجاد كرده است؟



مسلماً منظور معني اول نيست، زيرا اراده تشريعي (به معني تكليف نسبت به واجبات و ترك محرمات) منحصر به خاندان پيامبر نيست، زيرا همه مردم بدون استثنا موظف و مكلفند از گناه و پليدي پاك باشند، درحالي كه كلمه«انّما» دليل بر اين است كه موهبت مخصوص خاندان پيامبر(ص) است.



بنابراين «اراده» در اينجا منحصر به معني اراده تكويني است، ولي نه به آن معني كه موجب جبر گردد و خاندان پيامبر(ص) مجبور به معصوم بودن باشند، زيرا انبياء و امامان چنان هستند كه در عين قدرت بر گناه به سراغ گناه نمي‎روند، زيرا خداوند يك سلسله آگاهيها و مبادي فطري به آنها بخشيده كه آنها را دعوت به پاكي ميكند، درست همان گونه كه هيچ انسان عاقلي حاضر نيست لخت مادرزاد در كوچه و خيابان به راه افتد ، مسلماً قدرت بر اين كار را دارد، اما مبادي فطري و آگاهيها اجازة چنين عمل شرم آوري را به او نمي‎دهد.

---

پيام قرآن ج 7


حضرت آيت الله مكارم شيرازي و ساير همكاران